Shumicën e kohës që nga viti 1945, politikat dhe qeveritë e Britanisë dhe Italisë janë dukur si të kundërta polare.
Në fakt, të dyja ishin fuqi të rëndësishme evropiane. Secila kishte një vend në ekonomitë kryesore të botës. Edhe tani, Britania dhe Italia do të jenë ndër grupin e përzgjedhur të kombeve të fuqishëm ekonomikisht, drejtuesit e të cilëve do të mblidhen këtë fundjavë për samitin e G7.
Në të kaluarën, në politikë, Britania ishte e qëndrueshme, ndërsa Italia nuk ishte famëkeqe. Qeveritë britanike ishin të forta, ndërsa qeveritë italiane ishin të dobëta dhe jetëshkurtra. Kur Britania shihej në pasqyrë ajo shihte prakticitetin, ndërsa Italia shpesh ishte sinonim i krimit dhe korrupsionit.
Ndërsa Britania ruajti autonominë e saj duke refuzuar të bashkohej me eurozonën, Italia me entuziazëm ‘përqafoi’ vendin në tryezën e BE-së.
Sot, politikisht, Britania po bëhet më shumë si Italia. Si Italia, Britania është një vend gjithnjë e më i vështirë për tu qeverisur, që bën gjithnjë e më pak përpjekje për të zgjidhur problemet e tij themelore ekonomike, sociale dhe politike.