Çdo këngë nacionaliste që përhap urrejtje të shëmtuar duhet të dënohet me të gjitha forcat e saj. Por mos heshtni kur bëjnë grupe të tjera tifozësh, sepse mungesa e dënimit të barabartë do të lërë vend për fyerje të reja, dhe një ndjenjë se vetëm njëra palë dënohet
Nga Destan JONUZI
Përshkallëzimi i tensioneve ndëretnike do të jetë padyshim një problem i ri që do të vijë, me disa lëvizje të ndërmarra nga Qeveria e re, si dhe për shkak të reagimit të ngadaltë ndaj grupit të tifozëve Komitët. Të dy këto krahasime ndoshta nuk janë të lidhura, por nacionalizmi dhe gjuha e urrejtjes mund të ndjehet nga larg. Dhe kjo po ndodh në një kohë kur shumë njerëz janë të bindur në konceptin “Një shoqërie për të gjithë”, ndërsa në anën tjetër bazuar në veprimet e fundit, në gjuhën e shfrenuar të urrejtjes ndaj shqiptarëve nga tifo grupi “Komitët”, ky koncept mund të deklarohet si vdekuri. Po ashtu edhe njoftimi se subvencionet për punësim në ndërmarrjet private do të shpërndahen për të arritur barazinë etnike sipas Marrëveshjes së Ohrit, shfaqi përsëri ndarjet etnike në vend, me çka mund të konstatohet se nuk funksionon diçka mirë më konceptin “Një shoqëri për të gjithë”.
Dy incidentet e fundit me këngët skandaloze të tifozëve “Komitët” dhe mosndëshkueshmëria e tyre, si dhe mungesa e sanksionimit nga organet shtetërore, është një motiv i madh për hakmarrje nga pala tjetër, në këtë rast shqiptarët, për përplasje të reja në autobusë, stacione dhe shkolla. Ne kemi parë skenarë të tillë disa herë në vitet e kaluara, dhe viktimat ishin gjithmonë më të rinjtë, ata me gjakun më të nxehtë të cilët në vend që të shijonin “çmenduritë adoleshente” hidhen në zjarrin e ndasive etnike, pa menduar fare mirë se janë djegur nga strukturat parti-polici. Çdo këngë nacionaliste që përhap urrejtje të shëmtuar duhet të dënohet me të gjitha forcat e saj. Por mos heshtni kur bëjnë këtë edhe grupe të tjera tifozësh, sepse mungesa e sanksionimit dhe dënimit do të lërë vend për fyerje të reja dhe një ndjenjë se vetëm njëra palë dënohet.
Në kontekstin e mohimit dhe poshtërimit të vazhdueshëm nga fqinjët, nuk do të jetë befasi nëse nacionalizmi jokonstruktiv dhe toksik maqedonas shpërthen. Jo, nuk po flasim për një ndjenjë të sinqertë atdhedashurie dhe mbrojtje të dinjitetit maqedonas dhe të së drejtës për një jetë të lirë dhe normale, por po flasim për promovimin e urrejtjes, kthimin e kokëfortësisë dhe irracionalitetit. Kërcënimet e vetos bullgare dhe memorandumi nga Bullgaria dërguar në BE tregojnë se hijet në Ballkan duan të qëndrojnë përsëri në rrugën e Maqedonisë, derisa të arrijnë qëllimet e tyre. Ndoshta kësaj here Bullgaria po përballet me një krizë të brendshme politike dhe protesta që kanë zgjatur për më shumë se dy muaj, kështu që qëndrimi rigoroz dhe mohues i historisë dhe kulturës maqedonase tani për tani u jep atyre një defokus të mirë nga përballja e problemeve në vend. Sigurisht, duhet të merret parasysh se çdo kompromis i ri me figurat historike, pra një ripërcaktim i identitetit dhe shtetësisë maqedonase, dhe kjo do të hedhë edhe më shumë vaj në zjarrin tashmë të ndezur.
Në prag të fillimit të negociatave të anëtarësimit me BE-në, nuk ka nevojë aspak për një krizë të re ndëretnike, as aventura për të ushqyer më tej ambiciet e dikujt nga politika, as nacionalizmi i verbër, për arsye se perspektiva për t’u bashkuar me Bashkimin Evropian duhet të krijojnë energji të re sociale dhe optimizëm se situata mund të normalizohet, dhe kështu të rrisë rritjen ekonomike dhe standardet e jetesës. Në të njëjtën kohë, nën “lupën” e partnerëve evropianë dhe presionin për të mbyllur kapitujt ku do të duhet të tregohet progres i vërtetë, do të jetë shumë më lehtë të gjesh vullnet politik, i cili fatkeqësisht është thelbësor që ne të jemi shumë aktivë në vend që të merremi spontanisht me problemet. (koha.mk)