“Këmbët e Lotusit” janë rezultat i nj procesi antik kinez, që i mbështillte këmbët e vajzave me fasha shumë të shtrënguara, për të penguar rritjen e tyre. Zhou Guizhen, 86 vjeçr, është një nga gratë ende gjallë që ka vuajtur këtë praktikë të dhimbshme.
Zhou Guizhen është 86 vjeçr, jeton në fshatin Liuy, në krahinën jugore kineze të Yunnan, dhe është një nga të mbijetuarat e fundit në mesin e shumë grave me “këmbët e Lotusit”. Një nga gratë e fundit, që ka ushtruar që fëmijë një praktikë të dhimbshme “të nevojshme” për t’i mbajtur këmbët të vogla dhe të ngjashme me një lule zambak uji. Kjo është një traditë mijëvjeçare që filloi në Kinë gjatë dinastisë Song (960) dhe u ndalua vetëm në vitin 1911, por që në disa zona rurale ka zgjatur me vite deri në rreth 1939.
“Këmbët e Lotusit”, simbol i bukurisë në Kinë
“Këmbët e Lotusit” të grave kineze janë të vogla dhe të deformuara për shkak të këtij rituali që ata donin, sidomos për vajzat që u përkisnin klasave të pasura, por pastaj edhe për të tjerët. Femrat detyroheshin që t’i mbanin këmbët e vogla si një lule zambak uji, si një simbol i bukurisë dhe premtimi i bindjes ndaj burrit të ardhshëm. Për meshkujt “këmbët e lotusëve” ishin një shenjë e bukurisë dhe elegancës.
Vajzat kineze të detyruara për një përvojë traumatike
Veshja e këmbëve me fasha të shtrënguara niste mes 4 dhe 9 vjetëve për të frenuar zhvillimin natyror të këmbëve: kjo është bërë veçanërisht në dimër, kur këmbët e vajzave ishin disi “anestezizuar” nga të ftohtit, por në secilën kjo ishte një përvojë traumatike për ato. Këmbët ishin të lidhura aq fort saqë kockat e gishtërinjve ishin thyer, të deformuara përgjithmonë dhe duke marrë një formë tjetër nga ajo e natyrshme. Zhou Guizhen, ashtu si shumë gra të tjera kineze, nuk mund të ecë më me këmbët e deformuara.