– Kujdesja e tepërt për objektet mund të të shkatërrojë. Vetëm se, kur kujdesesh mjaftueshëm për një gjë, ajo fiton një jetë të vetën, apo jo? Dhe ky është i gjithë kuptimi i gjërave – gjërave të bukura – që ato të lidhin me një bukuri më të madhe? (“Peshku i kuq” nga Dnna Tartt)
– Një prej bekimeve të përzier të të qenit 20, dhe 21 dhe madje 23 vjeç është bindja se asgjë e tillë, pavarësisht gjithë provave për të kundërtën, nuk ka ndodhur më parë. (Zvarrë drejt Betlehemit)
– Një fëmijë i rritur është një gjë e rrezikshme. (“Ngjyra vjollcë”, Alice Walker)
– Nëse nuk kupton, bëj pyetje. Nëse nuk ndihesh rehat me të bërit pyetje, thuaj që nuk je rehat nëse bën pyetje dhe më pas bëji gjithsesi. Është e kollajtë të thuash se kur një pyetje vjen nga një vend i mirë”. (“Americanah” nga Chimamanda Ngozi Adichie)
– Ti është i mirë. Ti është i zgjuar. Ti është i rëndësishëm. (“Ndihma” nga Kathryn Stockett)
– ‘I dashur Zot’, u lut ajo, ‘lërmë të jem diçka në çdo minutë, në çdo orë të jetës sime. Lërmë të jem homoseksuale. Lërmë të jem e ftohtë; lërmë të jem e ngrohtë. Lërmë të jem e uritur… të kem shumë, me tepri për të ngrënë. Lërmë të jem e rreckosur, ose e veshur mirë. Lërmë të jem e sinqertë – ose e rremë. Lërmë të jem e vërtetë; lërmë të jem një gënjeshtare. Lërmë të jem e nderuar dhe lërmë të mëkatoj. Vetëm, lërmë të jem diçka, çdo minutë të bekuar. Dhe kur të fle, lërmë të ëndërroj gjithë kohës, me qëllim që asnjë copë e vogël e të jetuarit të mos më humbasë’. (“Një pemë rritet në Brooklyn” nga Betty Smith)
– Mora frymë thellë dhe dëgjova mburrjen e vjetër të zemrës time. Unë jam, unë jam, unë jam. (“Zilja” nga Sylvia Plath)
– Nuk e kupton asnjëherë një person, deri kur i mendon gjërat nga pikëpamja e tij… Deri kur kacavirresh brenda lëkurës së tij dhe ecën përreth saj. (“Të vrasësh zogun përqeshës” nga Harper Lee)
– Shpresoj më të mirën, përgatitem për më të keqen, dhe nuk habitem nga asgjë mes tyre”. (“Unë e di përse këndon zogu në kafaz” nga Maya Angelou)